Met plezier denk ik terug aan Varanger, waar we in het vroege voorjaar van 2023 over verijsde wegen door een golvend wit landschap reisden. Badend in het zachte noordelijke licht van de laag langs de horizon scherende voorjaarszon, bracht de monotonie van bossen en meren ruimte en rust. Hoe kan je de elementen niet waarderen wanneer de uren aaneeen geruisloos vallende sneeuwvlokken de straten van Batsfjord langzaam veranderen in een sprookjeswereld. Uitkijkend over de Barentszzee, met de frisse poolwind in ons gezicht, genoten we van baltsende ijseenden en koerende koningseiders in hun ijdele prachtkleed. Maar fraaier nog waren de haakbekken wier rood, geel en oranje verenkleed in de vers gevallen sneeuw oplichtten en wier fluitende zang de zwijgzame berkenbossen al bij het eerste licht vulden.
Sweet memories!