We logeerden een aantal dagen in de residentie in Mumbai bij onze gastvrije vrienden Bart en Rieke de Jong. Bart is hier als consul-generaal gestationeerd om de handelsrelaties tussen India en Nederland te bevorderen. We werden hier gruwelijk verwend. Mumbai is enorm hectisch en hierdoor even wennen, maar het werd al snel een heel bijzondere ervaring. De tempels, de armoede en drukte op straat maakten veel indruk, net als het verkeer dat zich vier-rijen dik over tweebaanswegen wurmde, de koeien, het cricket op de spaarzame veldjes in de stad en de luxe voor de happy few in The Willingdon Sports Club waar we een aantal keer zwommen. De grote contrasten maken Mumbai tot een geweldige belevenis.

De tweede ochtend liepen we vlakbij de residentie hard in een van de weinige parken van Mumbai. De groene oase Priyadarshini Park ligt aan de Indische oceaan; hier liepen we een aantal maal een rondje van een kilometer over de kleien paden. Om 7 uur ’s ochtends, wanneer de temperatuur alweer gestegen is naar een graadje of 25, was het park al druk met Mumbaianen die hier even kwamen bewegen. Het bijzondere is dat de meesten van de in sportkleding gestoken parkgenoten niet hardliepen maar rustig wandelden. Helemaal Zen!

Bri en ik slalomden tussen de wandelaars door en genoten van het met palmen overdekte pad en het uitzicht over zee. Zwarte wouwen zeilden op ooghoogte langs de kust voorbij, een smyrna-ijsvogel viste vanaf de rotsen in zee en Indische ralreigers (Ardeola grayii) foerageerden in de plassen die met eb ontstonden. De Indische ralreigers waren nog in hun winterkleed. Het zijn hier vrij algemene vogels die we tegenkwamen tussen de rietsuikervelden, maar zich evengoed leken aan te passen aan het drukke stadsleven.
Nu wij nog!