Vroeg in de ochtend lieten we het dorpje Karatu met zijn roodaarden wegen achter ons. Lucas, onze immer vrolijke chauffeur en gids, schakelde de luid protesterende landcruiser maar weer eens in een versnelling lager. Gehuld in mist en wolken kropen we traag tegen de steile kraterrand omhoog tot de slingerende modderweg afvlakte, de lucht openbrak en de Ngorongorokrater in al zijn weidsheid onder ons zichtbaar werd. Over een smal pad daalden we vervolgens zo’n zeshonderd meter af naar de kraterbodem terwijl de wolken boven ons over de kraterrand rolden, maar oplosten voor ze de bodem bereikten van deze miljoenen jaren geleden ingestorte vulkaankegel.
Beneden wachtte ons een bijzonder welkom. Een leeuw die met haar kop net boven het hoge gras uitstak, hield ons nauwlettend in de gaten. Kort nadat we stopten kwam ze overeind en liep ons langzaam tegemoet om ons op slechts enkele meters te passeren. Leeuwen ontmoetten we op veel plekken in de Serengeti én in de Ngorongoro; alleen of in een troep met welpjes, overdag luierend in de schaduw onder een boom of ’s nachts roepend en brullend tijdens de jacht.
Even verder kwamen ons twee kraanvogels tegemoet die we niet eerder gezien hadden; grijze kroonkraanvogels (Balearica regulorum). Zij zochten naar voedsel op de grasvlakte langs het grote zoutwatermeer dat centraal in de krater ligt. De grijze kroonkraanvogels zijn imposante vogels die leven van graszaden, wortels, insecten, wormen, hagedissen en soms een muis, slang of rat. Hun rode keelzak blaast op wanneer de vogels roepen, o.a. wanneer de kraanvogels met opengeslagen vleugels dansen bij de zoektocht naar een partner. In de Ngorongoro leven er 100-400 vogels, afhankelijk van het seizoen – buiten het broedseizoen, in het droge seizoen, verviervoudgd de populatie -, een fractie van de Afrikaanse populatie die op dertigduizend dieren wordt geschat. De grijze kroonkraanvogelpopulatie staat onder druk. Door inkrimping van hun leefgebied, de jacht en het stelen van eieren en jongen, is de populatie tussen 1985-2005 gehalveerd en wordt de soort toenemend in zijn voortbestaan bedreigd (IUCN: endangered).
Schitterende beleving
Dank Coby, De Ngorongoro was ook echt een bijzondere belevenis.
De zwarte neushoorn was de kers op de taart!