Het jaar 2024 was er een van vele hoogtepunten.
In maart bezochten we Bart en Rieke in Mumbai en maakten een rondreis door het bijzondere Rajasthan. Een paartje saruskraanvogels trakteerde ons op hun verdragende getrompetter bij een ondergaande zon in de stilte van het Keoladeo Bird sanctuary op een steenworp afstand van de Taj Mahal. Hier zagen we ook langgenekte slangenhalsvogels, kleurrijke smyrna-ijsvogels, bronsvleugel jacana’s die met hun lange tenen over het water liepen en een zeldzaam vrouwtje zwarthals-ooievaar.

In de Extremadura, nabij het middeleeuwse Trujillo, zagen we vroeg op een vroege ochtend in mei kuifkoekoeken op zoek naar ekstersnesten om hun eieren in te leggen. In de oude eikenbossen aldaar klonk de jodelende roep van de net uit Afrika gearriveerde mannetjes wielewalen. In kleur niet voor hen onderdoend waren de hier ook alom aanwezige hoppen. Dichterbij huis krabbelden er drie net uitgevlogen buizerds in Clingendael in de eiken en zag ik in de Driemanspolder bij Zoetermeer een door ouders en adoptie-ouders verlaten juveniele koekoek zich opvettend voor zijn reis naar Afrika. In de Amsterdamse waterleidingduinen bivakkeerde enige tijd een bosgors, foeragerend in het hoge gras, verdwaald als hij was op zijn weg naar het zuiden.

Herfst was het in Ierland! Hier trok langs de westkust een grote familie roeken de wormen uit het strak gemaaide gazon van Muckross House in het Killarney national park. Last but not least begon het jaar met een overwinterende waterspreeuw die de Scandinavische kou achter zich had gelaten en enkele maanden aan de oevers van een Zoetermeerse plas de fotografen vermaakte.