Wanneer ik, zoals vanochtend in de Driemanspolder, een Veldleeuwerik (Skylark, Alauda arvensis) hoor zingen, ga ik soms als vanzelf in gedachten terug naar de tijd dat ik als klein jongetje met mijn familie op vakantie was in Limburg of de Alpen. Met zes zussen en twee broers waren vakanties iets om naar uit te kijken. Het was hét moment dat we elkaar en famille zagen en spraken. In mijn herinnering liepen we zo op lome zomerdagen langs korenvelden omzoomd met korenbloemen en klaprozen wanneer mijn vader ons wees op een opvliegende veldleeuwerik. Deze vloog vaak minutenlang al zingend hoger en hoger om, wanneer hij bijna in het blauw verdwenen leek, als een parachute in een trage glijvlucht weer naar beneden te zweven.
Dat vond ik als klein mannetje mooi!

Oók in die tijd leerden we op de lagere school een pakkend vrolijk kinderliedje dat als volgt begon:

Alouette, gentille alouette
Alouette, je te plumerai
Je te plumerai la tête
Je te plumerai la tête
Et la tête, et la tête
Alouette, Alouette

Etcetera etc.

Zonder te weten wat we eigenlijk zongen galmden we dit door de klas, soms meerstemmig, trots als we waren, 10-12 jaar oud, een woordje Frans te zingen! Bizar genoeg realiseer ik me nu dat dit lied over het plukken van de veren van een Alouette, een Veldleeuwerik, vertelt! In de verschillende coupletten zongen we over het plukken van de veren van de verschillende delen van de veldleeuwerik! Veldleeuwerik is, ondanks EU-brede beschermende wetgeving, geplukt en wel nog steeds een geliefde lekkernij in Frankrijk, zoals dat het ook hier vroeger was. Recepten zijn eenvoudig te vinden op het internet zoals bijvoorbeeld het “Alouette des champs sur canapé”, hetgeen de bereiding van 8 leeuweriken voor 2 personen beschrijft. Maar ja..

Naast passie in de keuken, heeft de zang en zweefvlucht van de veldleeuwerik ook vele dichters, schrijvers en componisten inspiratie gebracht, zoals o.a. Percy Shelley in zijn gedicht “To a skylark”, Brahms met zijn “Lerchengesang” en ook Vaughan Williams. Ralph Vaughan Williams (1872-1958), Brits componist, schreef “The Lark Ascending” in 1914 en doet de veldleeuwerik hierin echt eer aan (https://www.youtube.com/watch?v=OLhpkvQLDt0 ). In de melancholieke tonen van de viool herkende ik direct de heldere zang van de veldleeuwerik zoals ik deze vanochtend vroeg in de Driemanspolder en als klein jongetje, boven me hoorde. Een muziekstuk om nog eens live te horen!

Maar voor nu doe ik het graag met het origineel dat vanaf maart tot diep in de zomer boven de velden rond Den Haag te horen is!