Ik woon in de groenste stad van de Randstad; Den Haag. Mooie grote parken verfraaien de stad, de duinen strekken zich uit van Noord naar Zuid en dan is er nog het strand en de altijd veranderende blik over zee. Het is heerlijk om na werktijd even mijn zinnen te verzetten in het soms verrassend lege groen. Maar het liefst kom ik toch buiten aan de randen van de dag, wanneer menigeen nog op één oor ligt of tegen de avond het kussen al denkt te kunnen ruiken. Dan loop ik over het strand of in een park en geniet ik van de leegte en voel ik de ruimte van de verre horizon weerkaatsen in mijn binnenste. De groene ruimte schept ruimte in mijn brein, ik doe er frisse ideeën op of vind er soms de oplossing voor een al lang bestaand probleem.
Zo liep ik gisteren met de honden in een park hier in de buurt toen er plotseling een schel gepiep klonk vanuit de eiken langs het druk belopen pad. Niet ver van mij vandaan, op een armdikke horizontaal lopende eikentak, zat een prachtige juveniele Sperwer, de vleugels wijd uitgespreid. Het was ongetwijfeld één van de vier jonge vogels die hier recent het nest verlieten. Met zijn scherpe klauwen drukte hij een juveniele Grote bonte specht met kracht in de bemoste schors. Hij moet mij gezien hebben. Toch begon hij onverstoorbaar maar alert zijn zojuist gevangen prooi te plukken. Het rode “petje” van de onfortuinlijke specht bungelde zielloos tussen zijn poten. Behoudens de kop ontdeed de sperwer de hele specht van veren alvorens het vlees van het karkas te scheuren en zijn maag te vullen.
Het moet voor deze nog maar enkele weken oude Sperwer één van zijn eerste zelf geslagen prooien zijn geweest. Zo vroeg in juli zal hij nog maar net het nest verlaten hebben. Zijn verenkleed was mooi bruin met roodtinten en volmaakt intact, op zijn rechterschouder stak er zelfs nog een donsveertje door! Ook de lichtgele iris onderstreepte het juveniele karakter van de sperwer.
Uiteindelijk was hij ruim vijf kwartier in de weer met het schoonmaken en verorberen van zijn prooi. Hierna ging hij er voldaan bijzitten op een iets dikkere tak, zette zijn veren op, trok een poot in en knapte een uiltje in de warme juli zon.
Bijzonder te bedenken dat de kiem van dit prachtbeest als 4 centimeter groot ei slechts 8 weken geleden het nest in rolde, in het mooiste park van Den Haag. Acht weken!